به گزارش روخان، محدثه فردی – فعال اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به مناسبت سالروز شهادت شهید مرتضی آوینی در یادداشتی نوشت: در تاریخ پرتلاطم ایران اسلامی در فراز و فرودها و پیچ های پرالتهاب انقلاب عزیز، خیلی ها ردای فهم پوشیده و تراوشِ فکر خود را با قلم ثبت کردند تا به خیال خود،گامی بردارند برای فرهنگِ زخمیِ این کشورِ زخم خورده، کشوری که هرکسی مرهم خودساخته اش را درمان دردهای این تمدنِ رنج دوران برده می داند و همچون قهرمان پوشالی دهر، به خیال خود هنرنمایی میکند.
آنان که کلام را فقط برای خوش آمد برخی از ما بهتران ثبت می کنند وکاری به فحوای کلام و اثر ماندگار یا زودگذر آن ندارند، آنان خود را صاحب قلم می نامند بی آنکه بدانند تاریخ، تنها قلم یک اسطوره را به استادی و آقایی اصحاب قلم معرفی می کند،چرا که ژرفای کلامش عمیق بود و هم آوا با دلهای جویندگانِ حقیقت، او که قلم را تنها برای خود قلم حرکت می داد نه ژست های دگراندیشانه.
مگر می شود سید اهل قلم، راوی فتح های خاطره آمیز ایران اسلامی که ژرفای کلامش، هنوز جان و دل هر سپیداندیشی را متحول کرده و سودای اندیشیدن را ارمغانِ روایتِ این مرد بی ادعا می کند، فراموش نمود؟! آقا مرتضایِ ایران؛ هنوز هم آقایی اش اهل قلم را راهبری می کند و طنین نوای فتحِ فاتحانِ بی ادعایِ ایرانش، هنوز سروری می کند بر همه دگراندیشان؛ که فکر می کنند می فهمند و با پول های گزافشان فهماندنی جعلی به راه انداخته اند.آ
قای راوی فاتحان! کاش امروز هم بودید و روایت می کردید جهادِ جوانانِ جویای حق را که بی ادعا در سنگرهای مختلف پای کار انقلاب ایستاده اند.
روایت می کردید از خلوص و رویش جوانان انقلابی که پیرشان خمینی است و امیرشان سید علی. قلم بر دست میگرفتید و تاریخ را متحیر از جوانان دیاری میکردید که جان را فدای عشق می کنند، رنج دوران می بینند و گام برمی دارند برای هدفی متعالی! تا قداره کشان و بدخواهان،کابوس ببینند و خواب های خیالی خود را بی تعبیر بدانند.
اینها، همان جوانان نسل جدیدی هستند که بدخواهان این مرز پر گوهر، خواب دیده که این خاک دیگر املاکی و عمار و یاسر ندارد و به قول خودشان فاتحه جوانمردی ایرانی ها را خوانده اند، زهی خیال باطل، چقدر احمقند که نمی بینند رویش جوانان انقلاب را که روز به روز محکم تر و مقاوم تر پای در میدان نبرد گذاشته و طنین «ما تا آخر ایستاده ایم» را فریاد می زنند.
کاش بودید و با نوای روایتِ فتح خود ، جانمان را به ژرفای اسرار آمیز کلام خود مزین کنید و روحمان را به کلام حق منور! آقا مرتضی! آقایِ اهل قلم! سالروز شهادتت بهانه ایست برای نجوا با استاد اهالی قلم، اینگونه بازهم می گوییم آقا مرتضی شهادتت مبارک.
انتهای پیام/